Στοιχεία

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) του 2016 η ετήσια παραγωγή ροδάκινων σε όλη τη χώρα ήταν 528.723 τόνους. Ο αριθμός αυτός κατατάσσει την χώρα μας στην 5η θέση στην παγκόσμια παραγωγή ροδάκινων , ενώ ταυτόχρονα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή συμπήρηνων (βιομηχανικών) ροδάκινων. Με την καλλιέργεια των ελληνικών ροδάκινων απασχολούνται περίπου 12.000 νοικοκυριά , ενώ ο τομέας της μεταποίησης του ( κομποστοποιία , χυμοποιία , μαρμελάδες ) απασχολεί περίπου 1.500 μόνιμους και 10.000 εποχιακούς υπαλλήλους. Την ίδια στιγμή τα ροδάκινα είναι από τα κυριότερα εξαγώγιμα προϊόντα την χώρας μας και συνεισφέρουν σημαντικά στην ελληνική οικονομία καθώς εξάγονται στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Οι εξαγωγές του νωπού ροδάκινου το 2012 αγγίξαν τους 160.000 τόνους , με μία ελαφρά κάμψη κατόπιν λόγω του εμπάργκο στην Ρωσία , αλλά με μία σταθεροποίηση τα τελευταία 2 χρόνια. Παράλληλα τα μεταποιημένα ροδάκινα (κομπόστες , μαρμελάδες , χυμός ) εξάγονται με επιτυχία σε όλο τον κόσμο , μέχρι και στις Η.Π.Α. , όπου η ελληνική κομπόστα ροδάκινου τείνει να εκτοπίσει από την εγχώρια αγορά την τοπική παραγωγή κομπόστας κυρίως λόγω της χαμηλότερης τιμής της. Οι επιχειρήσεις του κλάδου μεταποίησης φρούτων φέρνουν σε συνάλλαγμα στη χώρα , περίπου 300 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Το 98% της παραγόμενης ποσότητας κομπόστας στην Ελλάδα εξάγεται , δύο στις τρείς κομπόστες που εξάγονται παγκοσμίως είναι ελληνικής προελεύσεως. Δεδομένου του γεγονότος ότι η παραγωγή των βιομηχανικών ροδάκινων είναι το 60% της συνολικής παραγωγής δηλαδή περίπου 317.000 τόνοι για το 2016 , και λαμβάνοντας υπόψη κατά την βιομηχανική επεξεργασία αποφλοίωσης και εκπηρύνωσης αποβάλλεται έως και 30% κατά βάρος του προϊόντος , τότε οι απορριπτόμενες ποσότητες είναι περίπου 95.000 τόνοι ετησίως . Οι ποσότητες αυτές στο μεγαλύτερο ποσοστό τους πρέπει να μεταφερθούν σε χώρους υγειονομικής ταφής με κόστος μεταφοράς και εναπόθεσης και επιβάρυνση φυσικά για το περιβάλλον. Αν μπορούσε να βρεθεί ένας τρόπος αξιοποίησης αυτών των παραπροϊόντων θα μας προσέδιδε μια πρώτη ύλη δωρεάν στην ουσία. Οι φλοιοί και οι πηρύνες των ροδακίνων που καταλήγουν στις χωματερές , έχουν μεγάλες ποσότητες κυτταρίνης.

Σκοπός

Στόχος του παρόντος έργου είναι από την κυτταρίνη των ροδάκινων να επιτευχθεί η δημιουργία νημάτων και υφασμάτων τα οποία στην συνέχεια θα χρησιμοποιηθούν στη βιομηχανία της ένδυσης , καθώς ολοένα και αυξάνεται διεθνώς η τάση για το ηθικό και δίκαιο εμπόριο και για υφάσματα φιλικά προς τον χρήστη. Στις ίδιες περιοχές της Βόρειας Ελλάδας όπου καλλιεργούνται τα ροδάκινα και λειτουργούν οι βιομηχανίες μεταποίησης βρίσκονται μερικές από τις μεγαλύτερες κλωστοϋφαντουργίες και νηματουργίες της Ελλάδας και των Βαλκανίων οι οποίες όμως οι περισσότερες έχουν περιορίσει ή αναστείλει την λειτουργία τους διότι δεν κατάφεραν να αντέξουν τον ανταγωνισμό από τις αντίστοιχες στην Κίνα κυρίως λόγω υψηλότερου κόστους. Στον κλάδο έχουν παραμείνει μόνο λίγες επιχειρήσεις και απασχολούνται περίπου 55.000 άτομα, όταν πριν μερικά χρόνια ήταν 170.000 και λόγω του κλεισίματος τους η ανεργία έχει φτάσει στις περιοχές αυτές σε πολύ υψηλά επίπεδα. Η επίτευξη παραγωγής καινοτόμου υφάσματος από ροδάκινο ( new thread of life ) που μάλιστα διατίθεται στην ίδια περιοχή και άρα θα είναι χαμηλότερου κόστους μεταφοράς και η πρώτη ύλη του (φλοιός ροδάκινων) είναι δωρεάν , μπορεί να προσδώσει νέα πνοή στις περιοχές αυτές με δημιουργία θέσεων εργασίας ενός προϊόντος φιλικού στο περιβάλλον και το οποίο θα έχει ελληνική ταυτότητα και κατοχύρωση ετικέτας. Για να μπορέσει όμως το νέο προιόν να γίνει ευρέως γνωστό,θα πρέπει να αναδειχθεί μέσα από τις σχεδιαστικές δημιουργίες υψηλής ραπτικής (haute coutoure) ενός σχεδιαστή ρούχων (fashion designer), ο οποίος θα δημιουργήσει συλλογές ρούχων από το καινοτόμο ύφασμα new thread of life , με συμμετοχή σε εκθέσεις του εξωτερικού με προβολή και διαφήμιση σε όλα τα μέσα έτσι ώστε να δημιουργηθεί τάση μόδας για ενδύματα με σεβασμό στο περιβάλλον φτιαγμένα με ύφασμα ροδάκινου.